[FERMÉ] Maison-Musée de l'Armateur
Musées et SitesDit huismuseum, gebouwd door de architect van de vestingwerken van Le Havre, is een zeldzaam voorbeeld van het leven in Le Havre in de 18e eeuw. Het geeft de heel bijzondere sfeer weer van een rijke burgerwoning.
Reserveren noodzakelijk via +33 (0)2 35 19 08 85
Contact
3 quai de l'Ile
76600 LE HAVRE
02 35 19 09 85
mah@lehavre.fr
Paul-Michel Thibault (1735-1799), architect van de vestingwerken, eigenaar van de stad Le Havre en grootgrondbezitter, besloot rond 1790 een huis te bouwen in een wijk van de stad die de rijkste mensen aantrok. Het huis moest de opmerkzaamheid van de eigenaar waardig zijn en bewondering wekken. Het huis heeft vijf niveaus, een benedenverdieping die wordt gebruikt als opslagplaats en stal, een tussenverdieping en drie bovenverdiepingen. De kamers volgen elkaar op in een stralend plan rond een achthoekig dakraam, waardoor een originele wandeling en een heel bijzondere sfeer ontstaan.
De sfeer, de intimiteit, de gezelligheid nemen de bezoeker mee naar de sociale en esthetische codes van een bladzijde uit de geschiedenis waar tumulten en veranderingen elkaar opvolgen en waar de meest adellijke habitats comfort en oude elegantie zoeken.
De gevel, met zijn mooie bewerkte essenhouten indeling, is typisch voor de Lodewijk XVI architectuur en de terugkeer naar het classicisme met zuilen, entablatuur ramen, balusters en een bovenste kroonlijst.
In 1800 kocht Martin-Pierre Foäche (1728-1816), een rijke koopman en gemeenteraadslid, het huis om er de winterresidentie van zijn familie van te maken en er zijn handelskantoren te vestigen. Hij deed vervolgens een beroep op een andere architect, een vriend van de familie, Pierre Adrien Pâris (1745-1819), een voormalig tekenaar in het kabinet van de koning, afkomstig uit Besançon en schepper van luxueuze eigendommen in de regio, waarvan het nu verwoeste Château de Colmoulins in Harfleur de bekendste is. De verfijning van het houtwerk en de stucversieringen doen denken aan zijn werk, maar er zijn te weinig documenten om zijn belang te bepalen.
Voor dit huis-museum, dat leeg stond en waarvan de bestemming niet altijd bekend is, moest een scenario van bewoning worden geschreven, dat de sociale en esthetische codes ondersteunt van een tumultueuze periode tussen 1750 en 1850, toen de kooplieden moesten schitteren in comfortabele woningen om hun macht en hun bekendheid te vestigen.
Horaires d'ouverture
[FERMETURE DU 23 SEPTEMBRE 2024 AU 16 MAI 2025] Ouvert toute l'année. Du 1er avril au 31 octobre inclus : de 10h à 12h30 et de 13h45 à 18h, tous les jours sauf le mardi, les 1er et 8 mai et le 14 juillet. Du 1er novembre au 31 mars inclus : de 10h30 à 12h30 et de 13h45 à 17h30, tous les jours sauf le mardi, les 11 novembre, 25 décembre et 1er janvier. Sur visite guidée uniquement, réservation sur affluences.com ou à l’accueil du musée. Basé sur la période d’ouverture de l’année précédente.[FERMÉ] Maison-Musée de l'Armateur
Een zeldzame momentopname van het leven in Le Havre in de 18e eeuw
Paul-Michel Thibault (1735-1799), architect van de vestingwerken, eigenaar van de stad Le Havre en grootgrondbezitter, besloot rond 1790 een huis te bouwen in een wijk van de stad die de rijkste mensen aantrok. Het huis moest de opmerkzaamheid van de eigenaar waardig zijn en bewondering wekken. Het huis heeft vijf niveaus, een benedenverdieping die wordt gebruikt als opslagplaats en stal, een tussenverdieping en drie bovenverdiepingen. De kamers volgen elkaar op in een stralend plan rond een achthoekig dakraam, waardoor een originele wandeling en een heel bijzondere sfeer ontstaan. De sfeer, de intimiteit, de gezelligheid nemen de bezoeker mee naar de sociale en esthetische codes van een bladzijde uit de geschiedenis waar tumulten en veranderingen elkaar opvolgen en waar de meest adellijke habitats comfort en oude elegantie zoeken. De gevel, met zijn mooie bewerkte essenhouten indeling, is typisch voor de Lodewijk XVI architectuur en de terugkeer naar het classicisme met zuilen, entablatuur ramen, balusters en een bovenste kroonlijst. In 1800 kocht Martin-Pierre Foäche (1728-1816), een rijke koopman en gemeenteraadslid, het huis om er de winterresidentie van zijn familie van te maken en er zijn handelskantoren te vestigen. Hij deed vervolgens een beroep op een andere architect, een vriend van de familie, Pierre Adrien Pâris (1745-1819), een voormalig tekenaar in het kabinet van de koning, afkomstig uit Besançon en schepper van luxueuze eigendommen in de regio, waarvan het nu verwoeste Château de Colmoulins in Harfleur de bekendste is. De verfijning van het houtwerk en de stucversieringen doen denken aan zijn werk, maar er zijn te weinig documenten om zijn belang te bepalen. Voor dit huis-museum, dat leeg stond en waarvan de bestemming niet altijd bekend is, moest een scenario van bewoning worden geschreven, dat de sociale en esthetische codes ondersteunt van een tumultueuze periode tussen 1750 en 1850, toen de kooplieden moesten schitteren in comfortabele woningen om hun macht en hun bekendheid te vestigen.